Αναγκάζομαι για δεύτερη φορά στην ίδια εβδομάδα να ασχοληθώ με το ίδιο θέμα…
Ένα αεροπλάνο πέφτει στη ζούγκλα, κουβαλώντας έναν Αμερικανό, έναν Άγγλο κι έναν Έλληνα (φυσικά). Οι ανθρωποφάγοι ιθαγενείς συλλαμβάνουν τους διπλά άτυχους ταξιδιώτες και τους ενημερώνουν ότι τους περιμένει ο θάνατος στο καζάνι που ήδη βράζει, εκτός αν…
Εκτός αν ο αρχηγός της φυλής, ο οποίος τελευταία ασχολείται με τη γεωγραφία, γνωρίζει τη χώρα προέλευσής τους.
Αναθαρρεί ο Αμερικανός κι εμφανίζεται ενώπιον του αρχηγού:
-Από πού είσαι εσύ;
-Από την Αμερική.
-Αμερική;
-You know, United States of America…
-Μπα, δε μου λέει τίποτα.
-Καλέ, η μοναδική υπερδύναμη κλπ κλπ.
-Δυστυχώς, φίλε μου, πρέπει να πας για το καζάνι…
Οι φρουροί τον τραβούν βίαια προς το καζάνι ενώ αυτός εκλιπαρεί για τη σωτηρία του, ενώ έρχεται η σειρά του Άγγλου ασθενή:
-Κι εσύ, από πού είσαι;
-Από την Αγγλία.
-Αγγλία;
-Ναι, Αγγλία, you know, Μεγάλη Βρετανία, Λονδίνο, Μπιγκ Μπεν!
-Δε μου λέει κάτι.
-Μα δε μπορεί, πιθανότητα την εποχή της αποικιοκρατίας ήσαστε υποτελείς μας!
-Μπα. Στο καζάνι κι εσύ. Λυπάμαι.
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, ο Έλλην τα έχει βάψει μαύρα και με μισή καρδιά, σχεδόν βέβαιος ότι η μοίρα του θα είναι όμοια με των συνταξιδιωτών του. Στέκεται, λοιπόν, εμπρός στον αρχηγό και του λέει:
-Άντε, στείλε με κι εμένα στο καζάνι να τελειώνουμε.
-Όχι αν δε μου πεις από πού είσαι, του απαντά ο αρχηγός.
-Έλα τώρα, δεν έχει σημασία.
-Έχει. Από πού είσαι;
-Αφού σε νοιάζει τόσο πολύ, είμαι από την Ελλάδα.
-Από την Ελλάδα;, ρωτά ενθουσιασμένος ο αρχηγός.
-Ναι, γιατί, την ξέρεις;, αναθαρρεί ο Έλληνας.
-Φυσικά. Από πού ακριβώς κατάγεσαι;
-Από την Χαλκίδα.
-Απ’ την Χαλκίδα; Τι λες βρε παιδάκι μου!
-Μα καλά, πού την ξέρεις εσύ τη Χαλκίδα;», απορεί ο Έλλην.
-Έχω την κόρη μου στα ΤΕΙ.