Αυτές τις μέρες που η δεξιά αλωνίζει παίζοντας επικίνδυνα με τα αισθήματα του κόσμου, μ’ αφορμή το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια της δεύτερης γενιάς, εγώ προσέχω άλλες τοποθετήσεις μελών της πολιτικής και δημοσιογραφικής ελίτ.
Μέσα απ’ το πρίσμα μιας υποτιθέμενης «ψυχολογικής ερμηνείας», ορισμένοι αγωνιούν να δουν ορισμένα αρθρωμένα συστημικά προβλήματα της σύγχρονης κατάστασης στην Ελλάδα ως ατομικά, που γι αυτό επιζητούν εξατομικευμένες και όχι γενικές λύσεις.
Δυο πρόχειρα παραδείγματα των τελευταίων ημερών, μας προσφέρουν με χαρά ένας προβεβλημένος δημοσιογράφος του Συγκροτήματος και ο υπουργός προ-πο.
Γράφει ο Γ. Πρετεντέρης στο Βήμα μ’ αφορμή τον δεύτερο εμπρησμό της Συναγωγής των Χανίων:
Δεν μπορώ να φανταστώ τι σόι άνθρωποι είναι όσοι δέρνουν φτωχομετανάστες στα Πατήσια ή καίνε μια Συναγωγή στα Χανιά. Δεν μπορώ να εξηγήσω πώς προέκυψαν. Δεν μπορώ να καταλάβω τόσο μίσος για ό,τι δεν είναι σαν κι αυτούς. Δεν μπορώ να κατανοήσω την ανασφάλεια και τον φόβο που τους φέρνουν αντιμέτωπους με ό,τι αλλάζει γύρω τους.
Και ο υπουργός ΠΡΟ-ΠΟ, ο δημοφιλέστερος αυτής της κυβέρνησης, λέει στη Βουλή για την αστυνομική βία:
Φτάνει πια, δεν πάει άλλο. Πρέπει να αλλάξουμε και εμείς ήρθαμε εδώ για να αλλάξουμε τα πράγματα. Και όχι για να παρατηρούμε ορισμένους επίορκους να βασανίζουν ανθρώπους μόνους που υπάρχουν εδώ, ξένους που δεν κατηγορούνται για κάτι σημαντικό, προκειμένου κάποιοι να ικανοποιούν τα βάρβαρα αισθήματά τους.
Δεν ξέρω αν είναι συνειδητή αυτή η προσπάθεια, αν όμως είναι, οι γράφοντες είναι επικίνδυνοι! Αν είναι ασυνείδητη, είναι απλώς ανεπαρκείς για τα πόστα τους.
Η ΧΕΛΩΝΑ 