Ο Γιώργος Καμίνης και η διαφάνεια στον δήμο Αθηναίων

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πανηγύρισε την πρωτοβουλία της να θεσπίσει την «Δι@ύγεια», την υποχρεωτική δηλαδή δημοσίευση στο διαδίκτυο μιας σειράς δημοσίων εγγράφων. «Η δημοσίευσις είναι η ψυχή της δικαιοσύνης» έλεγε ο δημοσιογράφος Ιάκωβος Μάγερ, και πώς να διαφωνήσει κανείς.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πανηγύρισε επίσης την εκλογή του Γιώργου Καμίνη στο αξίωμα του δημάρχου Αθηναίων. Ο κ. Καμίνης, που προτάθηκε αρχικά από την Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη, είναι νομικός και, ως γνωστόν, υπήρξε επί χρόνια Συνήγορος του Πολίτη. Χρησιμοποίησε δε, και εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την ιδιότητά του αυτή για να υποστηρίξει ότι μ’ αυτόν στη θέση του δημάρχου, η νομιμότητα είναι εξασφαλισμένη. Η κοινή λογική όμως;

Έχει ενδιαφέρον να δούμε την συνάντηση του προγράμματος «Δι@ύγεια» με τον οργανισμό «τοπικής αυτοδιοίκησης» του οποίου προΐσταται ο συμπαθής κ. Καμίνης. Και θα το κάνουμε μ’ ένα ενδεικτικό παράδειγμα (πιστέψτε τη Χελώνα, το 99% των εγγράφων που έχουν δημοσιευτεί ακολουθούν την ίδια μανιέρα):

View this document on Scribd

Όποιος κατάλαβε τι ακριβώς αφορά αυτό το έγγραφο, ας ενημερώσει και τη Χελώνα, διότι εκείνη δεν κατάφερε να καταλάβει τίποτα διαβάζοντάς το. Βεβαίως, ορισμένοι μπορεί να χρεώσουν τη Χελώνα για τεμπελιά, διότι δεν μπήκε στον κόπο να ψάξει τα αναφερόμενα έγγραφα.

Όμως η Χελώνα δεν είχε απαίτηση να γραφτούν τα πάντα αναλυτικά. Αλλά πώς μπορούμε να μιλάμε για διαύγεια αν δεν αναφέρονται στο δημοσιευόμενο έγγραφο μερικά βασικά στοιχεία, όπως:

• πού αποκαταστάθηκαν βλάβες του οδικού δικτύου
• πόσο κόστισε η αποκατάσταση
• ποιος ήταν ο ελεγχόμενος εργολάβος

και άλλα φυσικά.

Advertisements

Χρεοκοπία

Η κυβέρνηση φαίνεται να αντιδρά με οργή στις εκτιμήσεις περί άμεσης χρεοκοπίας, δεν φαίνεται όμως να ιδρώνει το αυτί της για τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού που δημοσιεύει η Καθημερινή και που δείχνουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η χώρα έχει ήδη χρεοκοπήσει.

Στο διάστημα Ιανουαρίου-Μαρτίου 2011 έχει εκταμιευθεί:

– Το 1% των προμηθειών. Σε διάστημα τριών μηνών έχουν γίνει προμήθειες στο Δημόσιο ύψους 7 εκατ. ευρώ, όταν σε ολόκληρο το έτος υπολογίζεται να φτάσουν στα 678 εκατ. ευρώ.

– Το 5,3% των διαφόρων επιχορηγήσεων. Από το σύνολο του 1,6 δισ. ευρώ που θα διατεθούν φέτος, έχουν γίνει μόλις τα 87 εκατ. ευρώ.

– Το 6,6% των ετήσιων πιστώσεων για μετακινήσεις. Συνολικά φέτος εκτιμάται ότι θα διατεθούν 321 εκατ. ευρώ και μέχρι τώρα έχουν δοθεί τα 21 εκατ. ευρώ.

– Το 6,8% των λειτουργικών δαπανών. Δηλαδή, 62 εκατ. ευρώ από το σύνολο των 912 εκατ. ευρώ.

Ακόμη κι ο πλέον καλόπιστος παρατηρητής θα πρέπει να παραδεχτεί ότι δεν γίνεται να κρύβουμε πια τον ελέφαντα κάτω απ’ το χαλάκι της εξώπορτας.

Μια έντιμη κυβέρνηση θα έλεγε την αλήθεια στον λαό. Όμως ο πρωθυπουργός μας αρέσκεται να παίζει μαζί μας. Διαβάσατε την δήλωσή του με την ευκαιρία της επετείου της «εθνοσωτηρίου επαναστάσεως»; Αν όχι, κάντε το. Και κάντε και τον σταυρό σας, όσοι πιστεύετε σε κάποια ανώτερη δύναμη.

Άντε, και καλή (επ)ανάσταση!

Οι επικίνδυνες ακροβασίες της Κυπριακής Δημοκρατίας

Δικαίως διαμαρτύρονται οι ψαράδες του Παραλιμνίου της Κύπρου, διότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις των κατεχομένων τους παρενοχλούν κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους.

Το γεγονός θυμίζει πολύ έντονα την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι ψαράδες της Λωρίδας της Γάζας, εξαιτίας του παράνομου ναυτικού αποκλεισμού που έχει επιβάλλει το Ισραήλ σ’ αυτό το κομμάτι της παλαιστινιακής γης. Mετά την επιχείρηση «Συμπαγές Μολύβι», το χειμώνα του 2009, η πρόσβαση σε αλιευτικές περιοχές έχει περιοριστεί μονομερώς από το Ισραήλ στα 3 ναυτικά μίλια. Κι αυτός ο περιορισμός επιβάλλεται με τη βία. Το International Solidarity Movement έχει προσφέρει σοβαρή υπηρεσία στην δημοσιοποίηση της κατάστασης που αντιμετωπίζουν οι εξαθλιωμένοι ψαράδες της Γάζας. Ενδεικτικά, δείτε αυτό το βίντεο:

Πώς όμως να στηρίξει κανείς άνευ προϋποθέσεων το δίκιο των κυπρίων ψαράδων, όταν η νόμιμη κυβέρνηση του νησιού συνεργάζεται χωρίς φόβο και πάθος με την ισραηλινή κυβέρνηση που χρησιμοποιεί κατά τον ίδιο τρόπο βία απέναντι στους παλαιστίνιους ψαράδες; Πώς να αγνοήσει κανείς την περσινή στάση της κυπριακής κυβέρνησης απέναντι στον στολίσκο της ελευθερίας; Πώς να κλείσει τα μάτια του απέναντι στις προγραμματικές συμφωνίες της κυβέρνησης του ΑΚΕΛ (που η Χελώνα φαντάζεται πως θα πραγματοποιούνταν με οποιαδήποτε κυβέρνηση) για την εκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων της λεκάνης της Μεσογείου;

υγ. Η παρούσα ανάρτηση αφιερώνεται στην μνήμη του ιταλού ακτιβιστή Βιτόριο Αριγκόνι, που έχασε τη ζωή του στη Γάζα πριν από μια βδομάδα περίπου. Είναι και Μεγάλη Παρασκευή…

Μισές αλήθειες: τα όπλα του λαϊκισμού

Χάρη στην τρόικα, που επιμένει στη διαφάνεια, τα δημόσια νοσοκομεία έχουν αρχίσει να δημοσιεύουν ισολογισμούς. Τα στοιχεία του 2009 για δέκα νοσοκομεία, που περιλαμβάνουν τα δύο μεγαλύτερα από τα 134 κρατικά, αναδεικνύουν μια εξαιρετικά δυσάρεστη πραγματικότητα. Τα έσοδά τους δεν καλύπτουν καν τη μισθοδοσία τους, ενώ οι προμήθειες και λοιπές δαπάνες είναι υπερδιπλάσιες των εσόδων, αφήνοντας μια τρύπα δισεκατομμυρίων που καλύπτεται από κρατικές επιχορηγήσεις. Αντίθετα τα ιδιωτικά νοσοκομεία την ίδια χρονιά ήταν κερδοφόρα.

γράφει η Μιράντα Ξαφά, του ΔΝΤ, της «Δράσης» και της IJ Partners στην Καθημερινή. Όμως τα όπλα του λαϊκισμού, ακόμη κι αυτού του επιστημονικοφανούς λαϊκισμού της Καθημερινής και των «οργανικών διανοούμενών» της, δεν αλλάζουν. Πρόκειται και πάλι για τη βασική μέθοδο της μισής αλήθειας.

Εντάξει, υπάρχει κακοδιαχείριση στην υγεία, υπάρχουν ανεξέλεγκτες προμήθειες, υπερβολική συνταγογράφηση κλπ. Από πού κι ως πού, όμως, είναι έγκυρη η σύγκριση των οικονομικών αποτελεσμάτων των δημόσιων νοσοκομείων με αυτά των ιδιωτικών;

Κάνουν τα ιδιωτικά νοσοκομεία πρωτοβάθμια φροντίδα; Αντιμετωπίζουν επείγοντα περιστατικά; Επωμίζονται το κόστος των διακομιδών; Πόσο κοστίζει κατά μέσο όρο μια μέρα στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου Υγεία, ας πούμε; Ποιος έχει την οικονομική δυνατότητα να έχει πρόσβαση σ’ αυτήν;

Η Χελώνα θα μπορούσε να συνεχίσει τις ερωτήσεις που δείχνουν το αβάσιμο του ισχυρισμού της κ. Ξαφά, αλλά δεν είναι αυτός ο κύριος σκοπός.

Απέναντι σε κάθε μισή αλήθεια, καθήκον κι υποχρέωσή μας είναι να αποκαλύπτουμε την άλλη μισή. Έτσι οι υπεράνω κριτικής «φιλελεύθεροι» αρθρογράφοι, που τρώνε ψωμάκι από την συκοφάντηση της ζωντανής εργασίας, θα εκτεθούν στα μάτια της κοινής γνώμης, μπας και ξυπνήσουμε λιγάκι.

20 χρόνια Linux

Τα μαγικά τρικ του κοινοβουλευτισμού – διδάγματα εκ Λισαβώνος

Ενώ το λαϊκό αίσθημα ικανοποιείται από την ανατροπή της (μειοψηφικής) σοσιαλιστικής κυβέρνησης Σόκρατες στην Πορτογαλία, εν όψει του τέταρτου πακέτου μέτρων λιτότητας και του πορτογαλικού μνημονίου, κανείς δεν φαίνεται να δίνει ιδιαίτερη σημασία στα μαγικά τρικ του «κοινοβουλευτισμού» προς όφελος των τραπεζών και των κερδοσκόπων.

Η αυθόρμητη αντίδραση και η πρώτη σκέψη είναι ότι η ανατροπή της πορτογαλικής κυβέρνησης είναι μια νίκη, καθώς μια υπηρεσιακή κυβέρνηση δύσκολα θα πάρει απόφαση για αίτημα βοήθειας απ’ τον μηχανισμό στήριξης. Ο σ. Δελαστίκ σχεδόν πανηγυρίζει, όμως ο Πέδρο Πάσος Κοέλιο, επικεφαλής του δεξιού SPD ρίχνει την βόμβα:

Η αξιωματική αντιπολίτευση στην Πορτογαλία δεν πρόκειται να φέρει εμπόδια στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Σόκρατες, αν αυτή χρειαστεί να προσφύγει στον Μηχανισμό Στήριξης το προσεχές δίμηνο. Με συνέντευξή του στο Reuters, ο επικεφαλής του δεξιού SPD, Πέδρο Πάσος Κοέλιο υποστήριξε ότι αν η κρίση επιδεινωθεί, τότε η υπηρεσιακή κυβέρνηση έχει την αρμοδιότητα να ζητήσει βοήθεια από το εξωτερικό.

Καλή φάση! Ώσπου να φτάσει λοιπόν η ώρα για τις εκλογές στην Πορτογαλία το πολιτικό σύστημα θα έχει θάψει το πραγματικό πολιτικό διακύβευμα και θα παίζει τις κουμπάρες. Στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.

Κατά τη γνώμη της Χελώνας, δεν είναι τυχαία η ταυτόχρονη δήλωση Σαμαρά ότι «εγώ μαζί με το ΠΑΣΟΚ δεν συγκυβερνώ». Φαίνεται πως με ταχείς ρυθμούς, στη σκιά του δράματος της Φουκουσίμα, οι πολιτικές ελίτ και το πολιτικό προσωπικό της Ευρώπης ανασυντάσσονται.

Πότε θα τους πάρουν χαμπάρι οι ομφαλοσκοπικές δυνάμεις της αριστεράς, μπας και καταφέρουν να πάρουν αμπάριζα;