Μια γενναία άποψη χωρίς αντίκρυσμα

Ή αλλιώς, όποιος είναι έξω απ’ το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει:

Μάλιστα, ο [αντιδήμαρχος Αθηναίων] κ. Αβραντίνης θεωρεί τα ναρκωτικά υπ’ αριθμόν 1 πρόβλημα για το κέντρο και τάσσεται υπέρ της νόμιμης συνταγογράφησης (καθαρής) ηρωίνης ώστε να «χτυπηθεί» ο παράνομος τζίρος της ουσίας που αγγίζει τα 2,4 εκατ. ευρώ ημερησίως στην Αθήνα! «Αν σκεφτεί κανείς ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας κυκλοφορούν στο κέντρο της πόλης περίπου 40.000 τοξικομανείς, οι οποίοι χρειάζονται περίπου 60 – 70 ευρώ για την ημερήσια δόση τους, η οποία συνήθως είναι και νοθευμένη, άρα και επικίνδυνη, αντιλαμβάνεται ότι ίσως η μόνη πραγματική λύση είναι η νομιμοποίηση της ουσίας, όπως συμβαίνει στην Αγγλία».

Ο κ. Αβραντίνης διατυπώνει βεβαίως γενναία την πάγια άποψή του και αυτό είναι προς τιμήν του. Παρ’ όλ’ αυτά, επειδή δεν έχει αρμοδιότητα αυτή η διατύπωση είναι ανώδυνη και ακαδημαϊκή. Όταν υπάρχει έστω και η παραμικρή «αρμοδιότητα» τα πράγματα αλλάζουν: ο δήμος Αθηναίων στην πρόσφατη «δέσμη μέτρων για το ιστορικό κέντρο«, αναφέρει για τις εγκαταστάσεις του ΟΚΑΝΑ όπου παρέχεται υποκατάσταστο ηρωίνης:

Ο Δήμος θα βοηθήσει και στη αποκέντρωση του ΟΚΑΝΑ. Η διοίκηση του ΟΚΑΝΑ έχει εξασφαλίσει τη συνεργασία νοσοκομείων της πόλης (εκκρεμεί η πρόσληψη 50 υπαλλήλων προκειμένου να λειτουργήσουν αυτές οι μονάδες). Ήδη το δημοτικό νοσοκομείο ΕΛΠΙΣ έχει δεχθεί να υποδεχθεί τη δημιουργία μονάδας απεξάρτησης.

Τουτέστιν, μέχρι ο αρμόδιος να αποφασίσει να έρθει σε σύγκρουση με τη μαφία των ναρκωτικών, η άσκηση αρμοδιοτήτων από την πλευρά του δήμου περιορίζεται στον αντίκτυπο του προβλήματος των ναρκωτικών στη βιτρίνα της πόλης. Το ζήτημα δεν τίθεται ως θέμα υγείας των 40.000 χρηστών, αλλά ως θέμα ασφάλειας των υπολοίπων κατοίκων. Η Χελώνα δεν είναι βέβαιη ότι υπάρχει κάποιος σαφής τρόπος να εφαρμοστεί εδώ  η αρχή της αναλογικότητας. Ωστόσο προβληματίζεται από τις αντιφάσεις.